Wisteria
Toen ik een huis in Amsterdam zocht, was dat een hele onderneming. Welke buurt? Een tuin of niet? Een parkeervergunning of niet? Allemaal vragen die een rol speelden. Het werd de Jordaan met een tuintje en bijna vijf jaar wachten op een parkeervergunning. Dat laatste was afzien. Gelukkig ben ik nu die ellende vergeten. De doorslag tot aankoop van dit huis was de blauweregen (Wisteria sinensis) tegen de voorgevel. Ik vind een blauweregen het toppunt van romantiek. Ik deel die liefde met dochter Janneke en elk voorjaar doen we een route langs de mooiste exemplaren van deze klimmer. Op de Overtoom en de Koninginneweg staan de mooiste, maar ook in Almere hebben we, vlakbij de Jumbo, een prachtige exemplaar ontdekt. De geur, de kleur alles aan deze klimmer is mooi. Om nog even lekker Hollands negatief te wezen toch een minpuntje. De klimmer groeit als een speer en de hele zomer hang ik uit het raam om hem te snoeien, anders wordt Dina de buurvrouw, boos. Dat snoeien zorgt voor vlekken. Je ziet het niet, maar uit de takken komt een spulletje dat vlekken op het houtwerk, maar ook op je zondagse kleren, veroorzaakt. Je ziet eerst niks, maar als je 'goede goed' in de was is geweest, verschijnen er roestachtige vlekken die er nooit meer uitgaan. Dus wees gewaarschuwd! Nog even dit bij Wisteria floribunda draaien de twijgen naar rechts en bij Wisteria sinensis draaien de twijgen naar links. Nog een kenmerk van Wisteria sinensis deze bloeit al eerder voordat het blad zich ontwikkelt.
|