BUIZERD IN DE JORDAAN

Foto en tekst: Trudy Franc

Na al die regen was ik niet gemotiveerd om iets leuks over groen in de stad te schrijven. Gelukkig kreeg ik een paar dagen geleden deze mail - zie onderstaande tekst - van een vriendin in de Jordaan. Daarom vandaag gastschrijver Trudy, Trui voor intimi!

Gisteravond zaten Christine en ik vanwege het heerlijke weer op het terras van restaurant Caramba op de Lindengracht. Margarita was er ook. Dé manier om de vakantie in te luiden. Aanvankelijk dacht ik een buizerd te horen, maar dat is natuurlijk idioot. (Hoewel ik er een maand of wat geleden wel een paar keer een gezien heb boven de Jordaan. Vermoedelijk zijn er een paar woonachtig in het Westerpark.) We zaten te genieten van het gepiep en capriolen van de gierzwaluwen in hun jacht op lekkere muggen. Opeens zag ik echt een buizerd erg hoog in de lucht. Hij liet zich meevoeren op de thermiek, maar was erg onrustig. Even later bleek waarom: dat idiote beest was aan het jagen op de gierzwaluwen! Nogal dom, want hoe wendbaar is een buizerd en hoe wendbaar is een gierzwaluw? Geen schijn van kans, zeg nou zelf. Maar deze buizerd zou m.i. erg laag scoren in de nationale IQ-test, want hij bleef het maar proberen. Daar hadden die zwaluwen helemaal geen in in en die draaiden de rollen na een paar minuten gewoon om. Met z'n allen tegen een, dat werkte prima. De buizerd werd tureluurs van dat gekrioel van de zwaluwen en kon niets anders doen dan vertrekken. Wát een oen! Al met al een heerlijk spektakel zo vlak voor het eten. Nog nooit zoiets gezien en dan nog wel zo gemakkelijk op een terras in de Jordaan. Waarom buiten wonen?