AMARALLIS

Begin december heb ik bij de Wunderkammer drie amaryllisbollen in kleine potjes gekocht. Het is een wonder, want ze bloeien nu al twee maanden en steeds knip ik de bloemen af om in een vaasje te zetten. Het nadeel van amaryllis vind ik altijd, dat als ze op hun mooist zijn ze, door het gewicht van de bloem, omvallen. In de vaas doe ik altijd een stokje in de steel, maar als bol vind ik het een gedoe. Dus knip ik ze af en zet ze in een vaas. Dat neemt niet weg dat ik ze nu spuugzat ben... Ik vind het op de een of andere manier een winterbloem. Ik wil lente! Tulpen, narcissen en hyacinten. Maar er is hoop... de mezen maken al voorjaarsgeluiden en het is om 17.00 uur allang niet meer zo donker. Nog even en we kunnen weer op een terras zitten. 
O ja, nog even een tip: knip bij hyacinten nooit een stukje van de steel als je de bloemen in een vaas zet. Gewoon, vaak met het zand er nog aan, meteen in het water zetten.