VUURDOORN

Wintergroen

Er zijn planten waar ik niet zo dol op ben. Zo'n plant is de vuurdoorn (Pyracantha). Die afkeer is trouwens  ten onrechte. Het is een stekelige heester met witte bloemen in mei en juni en daarna verschijnen oranje of gele bessen. Ooit zag ik in Frankrijk vuurdoorns wild groeiend als haag en ik vond ze toen opeens prachtig. Gruwelijk vind ik de volgende toepassing: de struik tegen een gevel geleid en de bewoners hebben er een net overheen getrokken om vogels te beletten om van de bessen te eten. Dan schiet ik meteen in een depressie. Niet de schuld van de vuurdoorn, maar van de bewoners. Zouden ze niet snappen dat de bessen als vogelvoer zijn bedoeld? Hier op de gracht zag ik de struik niet als gevelbedekking, maar als een soort haag geknipt. Best leuk en praktisch, want je haalt het niet in je hoofd om tegen die prikkende plant je fiets te zetten. Ook is het een belemmering voor graffiti spuiters dus heel functioneel allemaal. Ik zwijg verder over de vitrage en over het geveltuintje onder het raam, want ook daarvan schiet ik meteen in de vlekken.